YAKITLAR
Yanma
kimyasal değişim sürecidir. Yanan odunları izlediyseniz alevleri ve dumanı
görmüş- sünüzdür. Alevler sıcaktır ve çevreye ısı yayar.
Tüm odunlar yandığında geriye gri renkli kül kalır.
Kül yeni bir maddedir ve tekrar oduna dönü- şemez.
Maddelerin yanabilmesi için oksijen gerekir.
Havanın oksijeniyle etkileşime giren madde kimyasal
değişime uğrar ve yanma sırasında enerji açığa çıkar. Bu enerji çoğunlukla
ısıdır. Yakıtlar,
yandığında enerji veren maddelerdir. Yakıtlardan ısı ve diğer
enerji türlerini elde etmek için yararlanılır.
Binaları
ısıtmak, araba ve uçak motorlarını çalıştırmak, enerji santrallerinde elektrik
üretmek gibi işler için gerekli enerji yakıtlardan sağlanır. Yakıtlar katı, sıvı
ve gaz yakıtlar olarak sınıflandırılır.
Katı Yakıtlar
Başlıca katı yakıtlar odun, odun kömürü, taş
kömürü, linyit, taş kömürü koku ve antrasit olarak
sıralanabilir. Katı yakıtlar yandığında havayı kirleten karbondioksit, metan
gibi çeşitli gazlar, kül ve duman oluşur.
Yakıt
olarak kullanılan odun ağaçlardan elde edilir. Yaşlandığı için kesilen ya da
budanan ağaçlardan sağlanan odunu yakmak verimli bir yöntem değildir.
Özellikle
açıkta yanan ateş, ısının çok miktarda çevreye yayılmasına neden olur. Odundan
elde edilecek ısının yaklaşık %75’i kullanılmadan duman ve küle dönüşür.
Taş kömürü ve linyit ev, iş yeri, hastane vb.
mekanların ısıtılmasında yaygın olarak kullanılan katı yakıtlardır. Bunun
yanında büyük oranda çimento, şeker, tuğla ve kiremit üretim sektöründe de
yakıt olarak kullanılmaktadır. Taşkömürü kokundan çoğunlukla termik santrallerde
elektrik üretiminde yakıt olarak yararlanılır.
Antrasit,
diğer kömür çeşitlerine göre enerjisi çok daha yüksek olan değerli ve doğada
miktarı daha sınırlı bir maddedir. Genellikle yakıt olarak kullanılmaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder